Piękne, jeszcze gorące bowiem dziś, w przedostatni dzień 2022 roku ujrzało światło opracowanie o „Weselu Szamotulskim”.
Polecamy uwadze ten wyjątkowy materiał.
Fragmenty:
(…) Śpiew, taniec , muzyka i strój ludowy składały się na bogactwo kultury ludowej regionu szamotulskiego. Kiedy na zebraniu Stowarzyszenia Kobiet Katolickich wygłoszony został referat pt. „Konieczność zachowania zwyczajów i obyczajów ludowych”, podjęto działania zmierzające do wystawienia „Wesela Szamotulskiego” na scenie. (…)
(…) Kiedy udało się zebrać materiały, ich opracowaniem zajął się Władysław Frąckowiak (1908-1987) student filologii polskiej. We wrześniu 1932 roku rozpoczęto próby do przedstawienia. Reżyserował je Władysław Frąckowiak wraz ze Stanisławą Koputową, Józefem Preussem i Józefem Krzymieniem (ówczesnym prezesem AKSz). Wykonanie dekoracji powierzono Stanisławowi Zgaińskiemu (1907-1944), nauczycielowi i artyście plastykowi. On też zebrał i spisał melodie do „Wesela”.(…)
(…) Muzyczną oprawę zapewnili Franciszek Orlik (1888-1959) wraz z braćmi. (…)
(…) Dzięki zabiegom Akademickiego Koła Szamotulan, które w 1934 roku z okazji dziesięciolecia swej działalności wydało „Księgę Pamiątkową” i zamieściło w niej scenariusz „Wesela Szamotulskiego” to cenne dziedzictwo przetrwało. Po II wojnie zostało wystawione przez Zespół Folklorystyczny prowadzony przez Janinę Foltynową. Dziś gości w repertuarze obecnego Zespołu, a w 2017 roku zostało wpisane na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego.
tekst: Monika Romanowska-Pietrzak | fot. ze zbiorów Wojciecha Koputa
Dziękujemy!
